1994 yazında, Pekin'in Nancheng kentinde bir kız çocuğu kuyuda "intihar etti", ancak olay yerindeki çeşitli işaretler bunun kasıtlı bir cinayet olduğunu ve durumun çok kötü olduğunu gösteriyordu. Ardından, ara sokakta kızlar birbiri ardına öldürüldü. "Arka Sokak Katili" söylentileri hızla yayıldı ve her evin üzerinde bir korku bulutu oluştu.Ancak o dönemde, tespit yöntemleri bugünkünden çok daha az gelişmişti. Ara sokaklarda kamera yoktu ve DNA karşılaştırma teknolojisi yoktu. Bir şüpheliyi yakalamak için neredeyse hiçbir kestirme yol yoktu, kapı kapı dolaşmak gerekiyordu. Hatta "serseri" bile olayı soruşturmak için çağrıldı. Mahalle sakinleri arasında bir söylenti dolaşıyor: Yıkılan evleri boşaltmak için müteahhit kasıtlı olarak bir kızı öldürdü ve ilgili birimler katili korudu.Polis ve çırakları birlikte olaya el attılar. Ellerinde çaydanlıklar ve eski model bisikletlerle, seri katili avlamak için 3 kilometrekareden daha küçük, harap ara sokaklardan geçtiler. Bu vakayla karşılaşmadan önce kadere inanmıyorlardı. Kısa süre sonra kurban sayısı artmaya devam etti, yargı altüst oldu, insanlar panikledi ve usta ve çırak polis memurları zor durumda kaldı. Tek ipuçları şuydu: Katil bu ara sokaklardan kaçamazdı...